Parasieten dragen bij tot de gezondheid van de hond.

Men gaat de hond behandelen en beschermen om 3 redenen:

- voor de gezondheid van het dier

- omgeving;zowel de huisvesting als de mens

- reizen naar het buitenland

De eerste reden is wellicht de belangrijkste,voor mensen die houden van hun dier.

Een hond besmet met parasieten gaat zwakker worden, wat de kans op ziekten verhoogd.

Sommige parasieten, de endoparasieten, kunnen de darmen gaan verstoppen en zorgen voor diarree,anderen gaan migreren naar het

hart wat hartfalen kan veroorzaken,sommige endoparasieten huisvesten zich in de longen, daar zorgen ze voor irritaties met verstikking

tot gevolg.

De ecto parasiten kunnen op lange termijn zorgen voor allergiën, denk maar aan de vlooien.

Vlooien bijten hun gastheer, sommige honden kunnen na enige tijd allergisch gaan reageren op het speeksel van deze

ectoparasiet,rode bultjes, enorme jeuk, haaruitval,...

Wanneer de hond een allergie vertoond door deze parasiet , is het de bedoeling dat de hond altijd vrij is van deze organismen.

Dit is vaker moeilijker dan men denkt, bij de eerste beet van 1 enkele vlo barst de allergie terug uit, met alle gevolgen .

De teek lijkt een onschuldige parasiet, deze ectoparasiet kan wel de ziekte van lyme overbrengen.

De ziekte van Lyme wordt veroorzaakt door borrelia-spirocheten, een soort bacteriën. Die ziekte is de meest voorkomende aandoening die door teken wordt overgedragen. In België is er een sterke stijging zichtbaar. Ze vormt een bedreiging voor al wie in het bos wandelt.

Een onbesmette teek is ongevaarlijk, een besmette vrouwtjesteek kan indien ze voldoende lang vastgebeten blijft (meer dan twaalf uur) de mens besmetten met de ziekte van Lyme. Bij 1,1 tot 3,4% van de personen met een tekenbeet treedt de ziekte van Lyme op. De teek brengt het grootste deel van zijn leven door in de natuur: bossen en graslanden. Om zich te kunnen ontwikkelen en voort te planten heeft hij echter bloed nodig. Een teek wacht in grashalmen of lage bosjes op een passerende gastheer, waaraan hij zich in het voorbijgaan vastklampt. Eenmaal op mens of dier kruipt de teek naar een plaats waar de huid het dunst is en bijt zich stevig maar pijnloos vast. Hij verankert zich als het ware in de huid. Warmte en een hoge luchtvochtigheid scheppen een gunstig klimaat voor de ontwikkeling van teken. Ze komen ook veel voor in de lente en de herfst. De spreiding van de Lyme-ziektegevallen in België in 2005 ziet u hier.

Om besmetting te voorkomen, wordt aangeraden om bij spelen, wandelingen en werk in bossen waar besmette teken voorkomen, en zeker in een bos met lage onderbegroeiing, de huid te beschermen met lange mouwen, lange broekspijpen en gesloten schoenen. Daarnaast is het aangeraden om op de paden te blijven en niet door struiken en planten te kruipen waarop misschien teken zitten te wachten op een gastheer. Belangrijk is ook om na het wandelen of spelen het hele lichaam zorgvuldig te controleren op de aanwezigheid van teken en die zo snel mogelijk te verwijderen met een pincet of twee vingers.